Boško Tomašević, rođ. 1947. u Bečeju (Vojvodina), autor i docent Univerziteta. Od 1990. do 2006. držao predavanja iz književne teorije, poetike, hermeneutike i književne epistemologije na univerzitetima u Frajburgu (Brajzgau), Hajdelbergu, Nansiju, Insbruku, Beču i Berlinu. Među njegovim značajnijim stručnim radovima valja pomenuti: Iz iskustva bitnog pevanja (1988), Kartezijanski roman (1989), Samorazorne teorije. Književna teorija i duh postmodernizma (1993), Beskonačna zamena. Fundamentalna
ontologija kao teorija pesništva (1997), Konačna teorija književnosti (2000), Pesništvo, književna teorija, egzistencija (2003), Galilejevska poetika (2004), Hermeneutika neprozirnosti (2006), Čekić bez gospodara (2009), Ogledi o književnoj teoriji. Književna teorija i deridijanska revolucija (2011), Protiv književne teorije (2011), Mišljenje pisanja (2012), Proishođenje bivstvovanja. Ontološko događanje pesništva / Hervorgang des Seins. Hermeneutische Geschehen des Dichtens (2014), Knjiga o Reneu Šaru (2015), Pesnički manifesti i spisi o pesništvu (2016).
Tematika njegovih književnoteorijskih radova okrenuta je problemima književne teorije kao sekundarnog diskursa, razlozima postojanja književne teorije, vrednovanju njenih ciljeva i rezultata. Navedena promišljanja odvijaju se u kontekstu postmodernističke paradigme kulture i njenih manifestacijâ u umetnosti i nauci.
Na temelju svog prvobitnog učenja o pesništvu kao ontologiji izgradio jednu konvektivnu poetiku sadržanu od filosofskih i pesničkih idejâ i njihovih beskonačnih mutacija unutar jezičkog polja. U kasnijoj fazi, paralelno sa tematizovanjem eleatske metafizičke refleksije, njegovo pesništvo se okreće postmodernističkom intertekstualnom razgovoru sa evropskom pesničkom tradicijom (W. Blake, J. Donne, F. Hölderlin, P. Valéry, R. M. Rilke, B. Pasternak, O. Mandelstam, T. S. Eliot, E. Pound, G. Trakl, R. Char, P. Celan, J. L. Borges, S. Beckett), kao i duhovnim prizorima samoga čina pesmovanja. U poslednje vreme Tomašević sve više tematizuje vlastito životno iskustvo kao događaj izgnanstva, kao govor o načinima zbivanja čovekove iskonske bezavičajnosti i pesništvo razume kao emblemsko pokazivanje mehanizama razaranja svega što je čoveku blisko i domajno. Ove tri različite poetike prisutne su u sledećim autorovim pesničkim knjigama: Kartezijanski prolaz (1989), Čuvar vremena
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Teorija književnosti
Ostali naslovi iz oblasti: Književnost i filologija
Izdavač: Čigoja; 2018; Broširani povez; latinica; 22 cm; 360 str.; 978-86-531-0418-4;
