Nemanjići drugog reda

tradicijama beogradske medievističke škole koju je zasnovao Stojan Novaković, a na moderne osnove uzdigli Mihailo Dinić i Sima Ćirković, on svoje rezultate temelji uvek na izvornoj građi različitog porekla. Zato su njegovi zaključci uvek čvrsti i pouzdani. To se najbolje vidi baš u knjizi koja je pred nama. Svako pitanje on temeljno analizira zasnivajući svoje zaključke isključivo na izvornoj podlozi i relevantnoj literaturi. Metodologija istorijske nauke je dosledno primenjena. Ako tome dodamo njegov negovani stil i jezik, preciznu i jasnu rečenicu, dobijamo knjigu koja će biti podjednako dobra i zanimljiva stručnjacima, mlađim naučnim radnicima kao podsticaj za istraživanje, ali i običnim prosečnim čitaocima zainteresovanim za našu dalju prošlost i dinastiju Nemanjića.
iz recenzije prof. dr Andrije Veselinovića

Iza pronicljivo sročenog naslova Nemanjići drugog reda nalaze se istorijski portreti sedamnaest muških pripadnika roda Nemanjića, kojima nije pošlo za rukom da se učvrste na srpskom prestolu i da se svrstaju u red vladara onovremene srpske države.U pitanju je, dakle, sedamnaest dragocenih biografija, nejednakih po obimu, sročenih u vidu svojevrsnih medaljona, u kojima su na najbolji način pomireni prosopografski i širi istorijski kriterijumi. Sa puno istraživačkog entuzijazma i heurističkom marljivošću autor je najpre sakupio sve raspoložive podatke o Nemanjićima drugog reda, rasute u izvorima različitim po jeziku, žanru, provenijenciji. Potom ih je stavio pod istraživačku lupu, odmerio njihov značaj i verodostojnost, i upotrebio u vaspostavljanju biografija Nemanjinih potomaka koji su igrali drugorazrednu ulogu na istorijskoj pozornici ondašnje srpske države. Učinio je to savesno i pedantno, uz puno uvažavanje metodoloških načela istorijske nauke, a onda pretočio u pregledno i zanimljivo povesno štivo. Ishod takvog istraživačkog pregnuća je knjiga domišljatog, ali nepretencioznog naslova, i veoma bogatog sadržaja, koja u mnogim istraživačkim pitanjima donosi novine ili baca novu svetlost na stare i često pretresane teme. I, najzad, ali ne i na poslednjem mestu, tu je i poziv budućim istraživačima da počnu da razmišljaju o pojedinim otvorenim pitanjima koja je autor pokrenuo svojom knjigom, za kojom će rado posezati ne samo najpozvaniji stručnjaci za srednji vek, nego i grupacija koju najčešće obuhvatamo sintagmom šira čitalačka publika.
iz recenzije prof. dr Radivoja Radića

Prilikom izrade monografije Nemanjići drugog reda korišćeni su svi izvori do kojih je autor mogao doći tokom svojih istraživanja kao i sva relevantna domaća i strana literatura. Autor je u tom pogledu iskazao izuzetnu akribičnost, što mu je omogućilo uvid iz više različitih uglova u pojedine fenomene dinastičke istorije Nemanjića. Izvesne pojave, likovi i za njih vezani događaji ili okolnosti bili su zapaženi i u dosadašnjim radovima pojedinih istoričara srednjeg veka, ali ih je dr Dejan Ječmenica osmotrio iz drugog ugla, što je za posledicu imalo njihovo posve drugačije tumačenje. Ovakvo sagledavanje omogućeno je zahvaljujući skrupuloznom čitanju i interpretiranju izvornih vesti koje su i drugima stajale na raspolaganju, ali im nisu pristupili na tako konstruktivan način.
iz recenzije dr Katarine Mitrović