21.07.05 Plastelin.com
Stižu nas priče kojima plaše dečake / Lažu nas oni koji nam duguju sve...
Prekidi stvarnosti, Kanda, Kodža i Nebojša
Empire stikes back. Posle pet godina KKN vraćaju se na scenu bolji nego ikad. Najava njihovog novog izdanja, u potpuno novoj postavi (originalni članovi su samo Oliver - vokal i Vlada - bubanj), izazivala je sumnju. Da li nam sledi reciklaža prošlosti ili su KKN spremni za korak dalje. Odgovor stiže sa albumom "Prekidi stvarnosti" koji prestavlja ne korak, već trokorak u karijeri KKN.
Zvučaće pretenciozno, ali nikako nije neosnovano tvrditi da se ovaj album mora naći u kolekcijama "duhovne" muzike. Ako neko ima sposobnost da od različitih i nespojivih sastojaka kakvi su bluz, rege, hardcore, jazz... sasvim nepertenciozno, zgotovi jelo fascinantnog ukusa, on je više nego talentovan. Talenat je nešto što se podrazumeva i što spada u spiritualne kategorije.
Sat vremena "vožnje" koju KKN pruža, predstavlja putovanje kroz priče o sazrevanju, ljubavi i istini, izrečene iz vizure nekoga ko zna, nekoga ko je iskusio, spoznao i shvatio. Gorka, postapokaliptična mudrost nekoga ko, posle svega, nije potonuo, nekoga ko se nije predao i nema nameru da to učini, nekoga ko uprkos svemu ima dovoljno smelosti (slobode) da nam sav svoj duhovni background pruži na "izvol"te". Čudesna mešavina splina i hedonizma. Grad, svetlost, snovi... i neprestano simboličko klanjanje Sol Invictusu kao jedinoj preostaloj nadi u tmini tunela svakodnevice.
Borba za opstanak savladala je strah, a nepatvorena emocija je isplivala na površinu. Emocija koja uključuje i suze i strah i tugu, ali zbog kojih se nikako ne spušta pogled i nikako se ne odriče ponosa. Kroz "Prekide stvarnosti" konstantno provejava nada. Nada u liku svetlećeg dečijeg osmeha koji zrači bezobrazlukom, s tim što ovde taj bezobrazluk potiče od onoga ko je svestan slobode, ko ju je osvojio i ko nas poziva na zajednički put ka Suncu.
I kad je sunčan dan ja sam slobodan / I kada prođe dan ja sam slobodan / I kad je težak dan ja sam slobodan / I kada svane dan ja sam slobodan / I nema veze šta je bilo pre...
Produkcijski, ovo je najzrelije izdanje KKN, ali takođe, na njemu zvuče sirovije nego ikad. Pozitivno brojanje predstavlja činjenica da je većina tekstova napisana na srpskom. Oliver Nektarijević je definitivno sazreo i kao pevač i kao tekstopisac. Glas mu je čist i razumljiv, a svaki od tekstova predstavlja poetsku bravuru za sebe. Ova priča o slobodi, praktično je bunt protiv sistema, jer sistem je uvek samo sistem. Teško osvojiva sloboda uvek je iznad njega.
Sistem je ono najgore i protiv njega sam zauvek / A ti ne zaboravi ko si i na kojoj si strani...
Sloboda je imperativ. Bez obzira na sve.
Ovaj sistem najboljima život uzima / ... / Uradiću sve da te zaštim vreme je najgore
Branislav Nikolić
07.07.05 Blic
Rokenrol, sada!
Prekidi stvarnosti, Kanda, Kodža i Nebojša
Novi album Kande, Kodže i Nebojše „Prekidi stvarnosti“ (PGP RTS) već u naslovu otkriva važan deo svoje tajne. Ako je stvarnost takva da ne ohrabruje nikakvu akciju koja doprinosi podizanju nivoa nacionalnog blesimetra, ako postavljanje i održavanje sistema vrednosti zavisi od onih koji istinsku vrednost ne bi prepoznali ni ako ih ujede za nos, onda je jedini zaista slobodan prostor sveden na prekid stvarnosti koji traje onoliko koliko smo spremni da u njega uložimo. To je jedino vreme u kome se stvarno živi, na način na koji zaslužuju ljudi koji znaju, ili bi želeli da saznaju kako život izgleda.
U slučaju Kande, Kodže i Nebojše trajanje se poklapa sa svakom pojedinačnom pesmom, posle koje sledi trenutak tišine, pa novi prekid stvarnosti. U takvom okruženju mikrokosmos se pretvara u jedino utočište, a kreativna imaginacija postaje ne samo sredstvo izražavanja, nego i isceljenja. Da ne biste, drugim rečima, puštali neartikulisane krike duboko motivisanog očajanja – vi pevate.
„Prekidi stvarnosti“ je album koji teče potresnom lakoćom: sve oko njega je teško, uzaludno i nemoguće, ali muzika, poput laserskog zraka, proseca olovni zid realnosti i lebdi jedinim preostalim potpuno slobodnim prostorima u kojima je niko ne može ugroziti. Iako se zajednički učinak petorice članova Kande, Kodže i Nebojše može pojedinačno vrednovati samo na štetu dobrog ukusa, bilo bi nepravedno ne izdvojiti glas Olivera Nektarijevića kao ključni identifikacioni element i toliko upečatljiv primer ličnog stila da mu je gotovo nemoguće naći odgovarajuće upoređenje na domaćoj sceni.
Aleksandar Zikic