Stevan Sremac rodjen je u Senti, u Backoj,1855. godine, gdje je proveo rano djetinjstvo. Posto je ostao bez roditelja, ujak Jovan Djordjevic dovodi ga u Beograd na dalje skolovanje. Stevan Sremac se opredjeljuje za studije istorije na Vejikoj skoli u Beogradu i za pripadnost Liberalnoj stranci. Svoj radni vijek proveo je kao profesor u gimnazijama u Nisu, Pirotu i Beogradu. Umro je 1906.goine u Sokobanji.
Poceo je da pise relativno kasno.U trideset i trecoj godini zivota, 1888. godine, poceo je da objavljuje prozne hronike o licnostima i dogadjajima iz srpske proslosti, koje ce se pojaviti kao knjiga 1903. godine pod naslovom "IZ KNIGA STAROSTAVNIH". To je bilo piscevo oduzivanje duga profesiji istoricara, ljubavi prema nacionalnoj prošlosti i snu o velikoj Srbiji. Realisticku prozu pocinje da pise tek posle dolaska u Beograd. Dugogodisnji zivot u Nisu bio je period stvaralacke inkubacije. Prvu realisticku pripovjetku objavio je 1893. godine pod naslovom "BOZICNA PECENICA",a potom slijede IVKOVA SLAVA(1895), VUKADIN(1903), LIMUNACIJA NA SELU(1896), POP CIRA I POP SPIRA(1898), jedan o najboljih humoristickih romana u nasoj knjizevnosti i ZONA ZAMFIROVA(1906) najbolje komponovano Sremcevo djelo.
Rodjen u Backoj , gdje je san o velikoj Srbiji bilo osnovno duhovno obiljezje, brzo je prisao Liberalnoj stranci koja se zanosila romanticnom prosloscu a u praksi bila potpora rezimu Obrenovica. To ce ga okrenuti protiv svega sto je novo i sto je doslo sa strane, iz Evrope. To ce ga okrenuti i protiv Svetozara Markovica i njegovih pristalica, pa ce do kraja zivota ostati okorjeli konzervativac- okrenut proslosti, protivnik svake promjene. Sremac je na strani gazda, birokratije, vlasti i vladara; on je protiv seoske sirotinje i slobooumnih ucitelja. U LUMINACIJI NA SELU i VUKADINU progovorio je Sremac liberal, ogorcen na politicke protivnike i netrpeljiv.
U Sremcevom djelu sukobljavaju se dvije strane njegove licnosti: Sremac gradjanin i politicar i Sremac pisac. Kao gradjanin, Sremac je na strani starog, patrijarhalnog i starovremenskog u ljudima i zivotu, na strani onoga sto polako cili i nestaje. Njegov zivot u palanci je zivot u ambijentu koji voli, koji mu "lezi". Kao politicar je na strani konzervativnih ideja, na strani onih koji imaju i vladaju. Sremac pisac nadvladava Sremca političara i tada nastaju pripovjetke i romani trajne umjetnicke vrijednosti.
Stevan Sremac je rasni realista. Obdaren sposobnostima posmatranja i zapazanja pronicanja u sustinu pojava i dogadjanja- Sremac je uvijek polazio od stvarnih cinjenica i podataka, od onoga sto je vidio, provjerio i zabiljezio.
Segrt Pote se zaneo u posao, pa se u jedan mah zaboravi, pa zapeva,onako kao za sebe:
Sinocke te, lele, vid"o Zone,
Gde se premenjuvas...
Kole ostavi rad, pa ga samo pogleda.
A Kole se zaneo kao tetreb, pa produzi onim svoim tankim srebrnimglasom:
Gde se premenjuvas, lele, Zone,
U nova gradina.
ali ne dovrsi, jer puce samar, i Pote ispusti onu zecju nogu imindjuse, i pogleda zacudjeno kalfa-Kotu.
- Sto me pa tepas bata-Kote? - pita ga Pote pitomo, masiv se sakomza udareno mesto na glavi.
- A, bre, eseku nijedan - pita ga kalfa Kote - kakvo pojenje uducan?
A segrt Pote ga gleda blesasto, i pipa glavu, i gleda da se i krvnije slucajno prolila.
- Kude si gu cuja i naucija, ete, tuj pesnu, eseku nijedanpalilulski?!...
Pote cuti i cese se po glavi, koja bridi, pa mu to cesanje cinineko osobito zadovoljstvo.
- Od koga si gu, zbori bre, naucija?! - opet ga pita kalfa Kote,ali ne dobija odgovora. - Ti li ce za Zonu pesnu da pojes!!... Stosi gu ti, pa da mozes da pojes?
Pote obori oce, pa se stidi.
- Paa... nastavlja kalfa Kote - ti li si gu videja, kad si ona,demek, presvukuje kosulju, i cicek-anteriju u bascu?!... Hm - huknui duhnu ljutito na nos i zavrte glavom Kote. - Kude si gu videja?Zbori, kelco nijedan.
Nesam gu videja, bata-Kote - veli stidljivo, sapatom, segrtPote - kude smem ja pa da gledam corbadzijske kerke! Ja si salpojesem, ete, sto se poje po carsiju i po maale!...
- Ih! - viknu kalfa Kote i dize ruku da ga jos jedared udari,ali ga ostavi, kad uplaseni Pote uvuce vrat i glavu kao kornjaca,da bi izbegao drugi samar, koji ocekivase.