Gianni Vattimo (Torino, 1936) spada među najvažnije i najprevođenije savremene italijanske filozofe, sa međunarodnim ugledom kao sjajni tumač Hajdegera, Ničea i Gadamera. Studirao je filozofiju na univerzitetu u Torinu, gde je i doktorirao kod Luiđija Parejsona, a kasnije je radio zajedno sa Hansom Georgom Gadamerom i Karlom Levitom na univerzitetu u Hajdelbergu. Počev od 1982. god. profesor je Teorijske filozofije na univerzitetu u Torinu. Kasnih šezdesetih i ranih sedamdesetih igrao je aktivnu ulogu u politici Radikalne partije. Vatimo je najpoznatiji po svojim spisima o il pensiero debole (slaboj misli). On je poima kao odbijanje prosvetiteljskog identifikovanja intelektualca kao avangardnog zakonodavca: il pensiero debole odbija snagu volje koju modernost pretpostavlja.Najvažnija dela: ll concetto di fare in Aristotele, Giappichelli, Torino, 1961; Schleiermacher, filosofo dell"interpretazione, Mursia, Milano, 1968; Introduzione ad Heidegger, Laterza, Roma-Bari, 1971; Il soggetto e la maschera, Bompiani, Milano, 1974; Il pensiero debole, Feltrinelli, Milano, 1983; Dialogo con Nietzsche. Saggi 1961-2000, Garzanti, Milano, 2001; Ecce comu. Come si ri-diventa cio che si era, Fazi, Roma, 2007.