EGON HOSTOVSKI (1908–1973) bio je češki pisac, urednik i novinar, koji je presudno oblikovao međuratno češko stvaralaštvo i nastavio tradiciju srednjoevropske književnosti oličene u delima Franca Kafke, Jozefa Rota i Štefana Cvajga. Studirao je filozofiju u Pragu, radio je kao urednik različitih listova, a zatim i u Ministarstvu spoljnih poslova. U vreme nemačke okupacije Čehoslovačke 1939. Hostovski se zatekao na službenom putu po zemljama Beneluksa, te, budući iz jevrejske porodice, odlučuje da ostane u Parizu.

Kada je naredne godine i Pariz bio okupiran, pobegao je najpre u Portugaliju, a potom i u Njujork, gde je radio u čehoslovačkom konzulatu, dok su mu otac, sestre i njihove porodice stradali u nacističkom logoru. Nakon Drugog svetskog rata, vraća se u domovinu, ali zbog komunističkog državnog udara 1948. biva prinuđen da ponovo prebegne i do kraja života će ostati da živi u SAD. U njegovoj plodnoj spisateljskoj karijeri, pored Nestalog (1952), naročito se izdvajaju romani Cizinec hledá byt (1947), Půlnoční pacient (1955), Žhář (1935).

Za sebe je govorio da se trudi da, nezavisno od psihijatara, odgonetne mračno vreme u kome živi i da u svojoj književnosti izgradi duhovno utočište za sebe i svoje čitaoce. da Nakon njegove smrti osnovana je Nagrada „Egon Hostovski”, u čije laureate, između ostalih, spada i Jahim Topol.