Erik Rejnert (1949) norveški je ekonomista čije su ideje tokom poslednje decenije izazivale eksplozivne reakcije u liberalno, neoliberalno i marksistički orijentisanim krugovima ekonomista. Studije ekonomije završio je u Sankt Galenu u Švajcarskoj, MBA na Harvardskoj poslovnoj školi, a doktorske studije na Kornel univerzitetu u SAD. Sarađivao je s Centrom za razvoj i okolinu Univerziteta u Oslu, a od 2005. godine profesor je na Tehnološkom univerzitetu u Talinu u Estoniji. Radio je, takođe, kao savetnik Ujedinjenih nacija za trgovinu i razvoj, u Organizaciji ujedinjenih nacija za industrijski razvoj i Odeljenju ujedinjenih nacija za ekonomska i socijalna pitanja. Stručne oblasti njegovog interesovanja jesu inovacije, ekonomija razvoja, ekonomska istorija i istorija ekonomskih ideja. Poseduje biblioteku iz istorije ekonomskih ideja sa 60.000 naslova. Osnivač je organizacije Drugi kanon i dobitnik Mirdalove nagrade za ekonomiju. Napisao je sledeće knjige: 1. Globalization, Economic Development and Inequality; An Alternative Perspective (ur). Cheltenham; Edward Elgar, 2004; 2.The Origins of Development Economics, How Schools of Economic Thought have Addressed Development, (ur, sa Jomo, K.S.), London; Zed Publications, 2005; 3. How Rich Countries Got Rich... and Why Poor Countries Stay Poor, London; Constable, New York: Carrol Graf, 2007; 4. Techno-Economic Paradigms; Essays in Honour of Carlota Perez, co-ed, London: Anthem, 2009. itd.