Rođen je kao sin pruskog činovnika. Nakon završene gimnazije u rodnom gradu, studirao je istoriju i filozofiju na univerzitetu u Minhenu. Kao student je postao član književnog-kulturnog saveza „Mladi Alzas” (Das jüngste Elsaß), podržavao je radnički pokret i bio zagovornik francusko-nemačkog pomirenja. Postao je urednik socijalističkih listova „Folkštime” (Volksstimme), u Čamnicu, kao i „Lajpciger folkscajtung” (Leipziger Volkszeitung). Godine 1905. je postao član Socijaldemokratske partije Nemačke. U periodu između 1910. i 1918. je bio član gradskog veća u Frankfurtu na Majni i sa 27 godina postao poslanik Socijaldemokratske partije u skupštini u Rajhstagu. Mada je u skupštini bio najmlađi poslanik, tokom Prvog svetskog rata osudio je postupke okupatorske uprave u Srbiji.
Bio je jedan od najznačajnijih posrednika Južnih Slovena, a posebno Srba u Nemačkoj. Tokom Balkaskih ratova je boravio kao ratni dopisnik u Beogradu. Godine 1920. kao dobrom poznavaocu jugoslovenskih i balkanskih prilika, ponuđeno mu je mesto nemačkog poslanika u Beogradu. Ponudu je odbio u želji da ostane nezavistan. Nakon Prvog svetskog rata je napustio politiku i potpuno se posvetio pisanju. Pokazao je izuzetnu naklonost i interesovanje za jugoslovenski pokret i probleme Jugoistočne Evrope. Za pisanje je iscrpno koristio građu i literaturu, ali i lično poznavanje južnoslovenskih oblasti, u koje je često putovao. Godine 1921. je u Frankfurtu na Majni osnovao Nemačko-jugoslovensko društvo za približavanje ova dva naroda. Zbog svojih političkih stavova prema Balkanu i publicističke delatnosti s ciljem približavanja južnoslovenskih pitanja nemačkoj i evropskoj javnosti, veoma je dobro prihvaćen u Srbiji, kasnije u Jugoslaviji.
Počasni član Matice srpske postao je 1923. godine. Bio je i dopisni član jednog od najuglednijih slavističkih centara (School of Slavonic studies na Univerzitetu u Londonu). Beogradski Univerzitet ga je za naučni rad o Južnim Slovenima izabrao 1929. godine za počasnog doktora. Nakon što su nacisti 1933. godine došli na vlast, na čelu sa Hitlerom, emigrirao je u Pariz, gde je živeo sve do svoje smrti. Pred kraj života, povodom dvadesetogodišnjice nemačke ofanzive na Srbiju, u Parizu je objavio feljton o tragičnim posledicama Prvog svetskog rata (1935). Nakon njegove smrti, gotovo sve novine, kulturna, književna i naučna glasila u Jugoslaviji su objavile njegove nekrologe i priloge o njegovom delu.