Slobodan Simić je rođen 1963. godine u Užicu, Srbija. Piše kratke priče, aforizme, pesme, dramske tekstove i scenarija. Do sada je objavio knjige priča: „Priče bez pouke“ (1995), „Brod pacova“ (1999, 2003) „Nezaštićeni svedok“ (2006), „Švedski sto“ (2011). Priče su mu prevođene na engleski, ruski, bugarski, makedonski. Zastupljen je u mnogim domaćim i stranim antologijama humora i satire.
Najznačajnije nagrade za priče:
– „Radoje Domanović”, Udruženje književnika Srbije za knjigu priča „Priče bez pouke“, Beograd, 1994.
– „Vuko Brezarević”, za satiričnu priču, Jugoslovenski dani humora i satire Pljevlja, Pljevlja, 2001 .
– „Jovan Hadži-Kostić”, za novinsku satiru, Kompanija Novosti, Beograd, 2005.
– „Radoje Domanović”, Udruženje književnika Srbije za knjigu priča „Nezaštićeni svedok“, Beograd, 2006.
Član je Udruženja književnika Srbije, Udruženja dramskih pisaca Srbije i Beogradskog aforističarskog kruga. Živi i radi kao psihijatar u Beogradu.
