Od sredine XVI veka počeli su u dubrovačkoj književnosti da se javljaju renesansni prepevi sedam pokajničkih psalama iz Davidovog psaltira. To je poznatih sedam psalama koji su izražavali duboku veru u božje milosrđe: 6, 31, 37, 50, 101, 129. i 142. Broj sedam je imao simbolično značenje jer se, prema crkvenom zakonu, predviđalo sedam godina pokore za najveće grehove i istovremeno odnosio se na sedam najtežih smrtnih grehova. Objedinjeni naglašenom temom pokajanja, sugestivnom, moralističkom intonacijom i poetskom izražajnošću, oni su još od najstarijih vremena činili zasebnu celinu. Već su se od VII v
eka sretali u teološkoj literaturi njihovi učeni komentari, koji će i kasnije zaokupljati pažnju crkvenih mislilaca. Tokom svih vekova koji su usledili, pokajnički psalmi nisu gubili na popularnosti i sve su češće bili propraćeni podrobnim tumačenjima njihovog smisla...
Među retkim knjigama Narodne biblioteke Srbije u Beogradu nalazi se jedan primerak Đurđevićevog prepeva sedam Davidovih psalama, odnosno Bogašinovićevo izdanje iz 1686. godine. Knjižica je bila nepoznata već i starijim biografima i istoričarima književnosti od početka XIX veka jer ni jedan od njih nije davao potpune podatke o knjizi, niti je navodio ni znao za Bogašinovićeva dela koja su u njoj objavljena.(...)Ovom knjižicom i malim otkrićima koja krije u sebi, istorija književnosti se bogati još jednim saznanjem o piscima staroga Dubrovnika.(Iz predgovora Zlate Bojović)
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Dubrovačka književnost
Ostali naslovi iz oblasti: Poezija
Izdavač: Narodna biblioteka Srbije; 2013; Broširani povez; ćirilica; 17 cm; 135 str.; 978-86-7035-276-6;
