Sizif pobednik: ogledi o književnom prevodu

m statusa prevodioca i osnovnih tipova prevodioca na prostoru istorije književnosti, otkrivajući razliku između prevodioca ambasadora i prevodioca zakonodavca, potom, poetskim stereotipima u prevodima poezije, poetikom „viška“, to jest dodavanja u prevodu onoga čega nema u originalu, problemima s gramatičkim rodom i prenošenjem originalnog naslova, a dotiče se i autonomnosti prevoda koja stoji iza imena prevodioca, koji kao sledeći u nizu interpretator određenog klasičnog dela postaje ravnopravni učesnik u dijalogu i ulazi u korpus domaće književnosti, jezika i umetnosti. Druga knjiga nosi naslov Prevodilac između ostalog. Eseji o prevodima, jezicima i književnosti (Tłumacz między innymi. Szkice o przekładach, językach i literaturze) iz 2018. i ušla je u najuži izbor za najveću poljsku književnu nagradu Nike 2019. Njeno glavno ishodište jeste teza o neprevodivosti književnosti koja je, paradoksalno, prihvaćena za smisao postojanja prevoda. Jarnjevič razvija koncepciju autorskog, stvaralačkog karaktera prevodiočevog rada, pri čemu prevodilac nastupa u različitim ulogama: pisca, antologičara, kritičara, popularizatora dela. Postavlja neočigledna pitanja o sentimentalnosti prevodilaca, o nadinterpretacijama, da li prevodioci mogu da lažu. Pita se o granicama iza kojih prevod postaje plagijat, o mestu žena u književnom prevođenju i o smislu prevođenja na savremeni jezik stare književnosti. Otkriva tajne sopstvenog rada, osvrćući se na velike majstore prevodilaštva, i prizivajući, takođe, imena mladih predstavnika prevodilačke umetnosti. Napisana pristupačnim stilom, oslobođenim naučnog žargona, usredsređena na konkretne primere koji se ne ustežu od ličnog angažmana, Jarnjevičevi eseji su namenjeni svima koji se zanimaju za prevođenje, književnost i jezik.