Austrijski pisac Štefan Cvajg (1881–1942) rođen je u Beču u imućnoj jevrejskoj porodici. Još dok je bio školarac, počeo je da šalje pesme i članke u književne časopise i da upućuje pisma velikim književnicima svog vremena. Prvu knjigu, zbirku poezije, objavio je sa devetnaeset godina. Tokom dvadsetih i tridesetih godina 20. veka, Cvajg je bio najprevođeniji pisac u Evropi. Pisao je novele i biografije istorijskih ličnosti kojima se proslavio (među kojima su najpoznatije one o Mariji Stjuart, Mariji Antoaneti, Dostojevskom i Ničeu), ali i niz drama, pesama, putopisa i eseja, i prevodio Bodlera, Verlena i Verharena. Najveću popularnost je stekao knjigom Zvezdani časovi čovečanstva, zbirkom od dvanaest kratkih eseja o znamenitim ličnostima i događajima. Način na koji je predstavljao istorijske ličnosti ostao je nenadmašan – bez suvišnih i nebitnih podataka, a uz detaljno opisivanje epizoda po kojima su te ličnosti bile slavne.
Cvajgove knjige su naširoko osuđivane a kasnije i zabranjene. Nacionalsocijalisti su bili u usponu i u Austriji, agitovali su za uniju sa Nemačkom. Tokom političkih nemira početkom 1934. godine, policajci su stigli u Cvajgovu kuc´u, zahtevajuc´i da je pretraže u potrazi za oružjem. Čim su otišli, Cvajg je spakovao kofere za London, gde je boravio do 1940. sa saznanjem da se njegovo ime nalazi u Hitlerovoj tzv. crnoj knjizi. Zato odlazi dalje. Najpre u Njujork, a ubrzo potom u Brazil, u grad Petropolis.
Idealista posvećen ideji o mogućnost sloge među ideologijama, klasama i narodima, uveren da se nesporazumi mogu otkloniti, duboko je patio što je Evropa utonula u krvavo varvarstvo. Zbog toga je zajedno sa suprugom izvršio samoubistvo u februaru 1942. u svom domu koji je danas njegova spomen-kuća Casa Stefan Zweig.