Urbana istorija Kine

avlja uopšteno o urbanoj istoriji, već jasno raščlanjuje izvorište i ideološko-kulturno tlo urbanog razvoja. Naročito se tesno povezuje istorijska pozadina nastanka gradova sa tradicionalnom kulturom, čime se otvara novi ugao gledanja na stvari, a i izbegnuta je neka vrsta zatvorene, izolovane istraživačke metodologije, tj. iz konteksta istorije može se govoriti samo o istoriji, a iz konteksta gradova može se govoriti samo o gradovima. Autori knjige imaju originalna tumačenja tradicionalnih kineskih filozofskih misli, kao što su „jedinstvo čoveka i prirode”, teorije o jinu i jangu, bagua i vu sing, koje se odražavaju na kulturu urbanog planiranja i arhitekturu. Poseban značaj ima i to što su na jedinstven način uspostavili koncept o „duhu dvorišta” kineskih stambenih objekata. Sve to govori o novim pogledima na istoriju i urbani razvoj autora.
Za razliku od druge literature istog tipa, ova knjiga je uvela i novine u samu strukturu teksta. Naime, ona, napustivši ustaljeni sistem istorijske literature, konstruiše novu strukturu koja obuhvata tri nezavisne, a opet sintetički povezane celine. Istraživanjem i sumiranjem evolucije kineskih gradova, analizom karakteristika kineskih tradicionalnih stambenih prostora, ispitivanjem prekida i uspona u razvoju urbanih trgova, ova knjiga je prevazišla analizu samo tradicionalnih urbanih oblika, učinila je i korak dalje u izgradnji potpuno novog kulturnog i teorijskog okvira za istraživanje kineske urbane istorije, što je i omogućilo da se sa filozofskog stanovišta sprovede sveobuhvatno istraživanje tradicionalne kineske urbane kulture. Pored toga, ova je knjiga sakupila i sažela ogromnu količinu istorijskih dokumenata, ona obiluje brojnim citatima, jednostavnim i živopisnim jezikom dočarala je bogatu kinesku kulturu i njenu duboku misao.