Episkop zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije (Durić) rođen je 1967. godine u Varešu, gdje je pohađao osnovnu i srednju školu. Srpsku pravoslavnu bogosloviju „Sveti Sava“ upisuje 1985. godine u Beogradu, a završava 1989, kada postaje student Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Zamonašen je 1992. godine u manastiru Ostrog, a potom sa tadašnjim episkopom zahumsko-hercegovačkim i primorskim Atanasijem (Jevtićem) odlazi u obnovljeni manastir Uspenja Presvete Bogorodice – Tvrdoš kod Trebinja. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1994, nakon čega od 1995. do 1997. boravi na postdiplomskim studijama u Atini. Iguman manastira Tvrdoš postaje 1996, a zatim i arhimandrit 1997. godine. U tron episkopa zahumsko-hercegovačkih i primorskih uveden 1999. godine. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu odbranio je 2014. godine doktorsku disertaciju pod naslovom Relaciona ontologija Jovana Zizjulasa i time stekao zvanje doktora teologije.Pored arhipastirskog rada, bavi se i pisanjem. Autor je knjiga Dolazi čas i već je nastao (besede i razgovori, 2004), Lazar (novela, 2008), Priča o starom kralju (novela, 2009) i Radost života (kolumne, 2010).