Romanopisac, hroničar, pesnik i teatrolog Žoakim Marija Mašado de Asis rođen je u Rio de Žaneiru 21. juna 1839. godine. U nedostatku sredstava, završava samo osnovnu školu u Sao Kristovalu. Sa 16 godina započinje književnu karijeru, objavljivanjem pesme Ela (Ona) u časopisu "Marmota Fluminense", u kojem postaje redovni saradnik. Od tada počinje da piše i za listove "Diario do Rio de Janeiro", "Semana Ilustrada", kao i za mnoge druge.
Književna karijera Mašada de Asisa utemeljila se zahvaljujući njegovim pričama i romanima koji se odlikuju oštrom ironijom i pesimističkim viđenjem postojanja. Njegova dela Helena (Elena), A Mao e a Luva (Ruka i rukavica), Esaú e Jacó (Isaija i Jakov), Dom Casmurro (Don Kasmuro) i Memórias Póstumas de Brás Cubas (Posthumna sećanja Brasa Kubasa), postala su najznačajnija dela brazilske književnosti.
Uporedo sa tim, Mašado de Asis obavljao je i javne funkcije i dospeo do mesta generalnog direktora Ministarstva za puteve, između ostalog. Bio je i osnivač i prvi predsednik Brazilske Akademije za književnost 1896. Mašado de Asis je umro 29. septembra 1908. godine u Rio de Žaneiru, gotovo slep i veoma bolestan, ophrvan bolom zbog gubitka supruge, koja je preminula 1904.