Migel de Unamuno i Hugo (Miguel de Unamuno y Jugo) jedinstvena je pojava i veličanstveno otelotvorenje španskog duha. Vrsni pesnik, dramaturg, romanopisac, esejista, mislilac i polemičar, rođen je 1864. u Bilbaou a umro 1936. u Salamanki. Bio je istaknuti predstavnik Generacije 98, univerzitetski profesor, potom rektor Univerziteta u Salamanki i, od 1932, akademik. U doba diktature Prima de Rivere prognan je iz Španije, kada je, u Parizu, i napisao Agoniju hrišćanstva. Suštinu Unamunove filozofije čini ideja da je čovekovo bitisanje prožeto stalnim unutrašnjim sukobom između njegove religiozne težnje ka besmrtnosti i njegovog razuma koji je svom silinom negira. Politička kriza španskog društva, opis kastiljanskog pejzaža kao i koncept intraistorije su ostale teme kojima se bavio u svom obimnom i raznovrsnom delu u kojem vidno mesto zauzimaju eseji: Život don Kihota i Sanča (Vida de don Quijote y Sancho), O tragičnom osećanju života (Del sentimiento trágico de la vida), Agonija hrišćanstva (La agonía del cristianismo); romani: Mir u ratu (Paz en la guerra), Ljubav i pedagogija (Amor y pedagogía), Magla (Niebla) koju autor naziva nivola, Abel Sančes (Abel Sánchez); drame: Brat Huan ili svet je pozorište (El hermano Juan o el mundo es teatro), Fedra (Fedra); poezija: Brojanice lirskih soneta (Rosario de sonetos líricos), Velaskesov Hristos (El Cristo de Velázquez), Romansero iz progonstva (Romancero del destierro).
08.04.06 Pobjeda
O tragičnom osjećanju života
Agonija hrišćanstva, Migel de Unamuno
Suštinu Unamunove filozofije čini ideja da je čovjekovo bitisanje prožeto stalnim unutrašnjim sukobom između njegove religiozne težnje ka besmrtnosti i njegovog razuma koji je svom silinom negira. Politička kriza španskog društva, opis kastiljanskog pejzaža kao i koncept intraistorije su ostale teme kojima se bavio u svom obimnom i raznovrsnom djelu u kojem vidno mjesto zauzimaju eseji: Život don Kihota i Sanča , O tragičnom osjećanju života , Agonija hrišćanstva; romani: Mir u ratu , Ljubav i pedagogija, Magla koju autor naziva nivola, Abel Sančes ; drame: Brat Huan ili svijet je pozorište, Fedra; poezija: Brojanice lirskih soneta, Velaskesov Hristos, Romansero iz progonstva. Migel de Unamuno jedinstvena je pojava i veličanstveno otjelotvorenje španskog duha. Vrsni pjesnik, dramaturg, romanopisac, esejista, mislilac i polemičar, rođen je 1864. u Bilbaou, a umro 1936. u Salamanki. Bio je istaknuti predstavnik Generacije 98, univerzitetski profesor, potom rektor Univerziteta u Salamanki i, od 1932, akademik. U doba diktature Prima de Rivere prognan je iz Španije, kada je, u Parizu, i napisao Agoniju hrišćanstva.
“(...) Istina je nešto kolektivno, društveno, čak građansko; istinito je ono u čemu se slažemo i pomoću čega se razumijemo. A hrišćanstvo je nešto individualno i neizrecivo. I zato je u stanju agonije u svakom od nas”, kaže u uvodu Agonije hrišćanstva Migel de Unamuno. Unamuno u Agoniji hrišćanstva, kako sam kaže, “u konkretnijem, ali i sa više improvizacija”, “u gušćem i vatrenijem obliku” ponavlja mnogo toga što je iznio u djelu "O tragičnom osjećanju života", po kojem je čitalačkoj publici kod nas uglavnom poznat.
Pojmu agonija Unamuno vraća autentično značenje – borba, i u knjizi je izložena Unamunova agonija, njegova borba za hrišćanstvo – “agonija hrišćanstva u meni, njegova smrt i vaskrsenje u svakom trenutku mog intimnog života”, kako kaže autor, koji je knjigu pisao u egzilu, pobegavši od diktature u Španiji. Uz lična preispitivanja, Unamuno preispituje i sudbinu kako svog tako i svih ostalih evropskih hrišćanskih naroda Djelo je za publikovano u izdanju izdavačke kuće "Clio", a sa španskog ga je prevela Biljana Bukvić.
R.K.
01.01.00
Politika
21.10.2000.
Agonija hrišćanstva
Autor: Migel de Unamuno, sa španskog prevela Biljana Bukvić; izdavač "Klio", Beograd
"Istina je nešto kolektivno, društveno, čak građansko, a istinito je ono u čemu se slažemo, pomoću čega se razumemo. A hrišćanstvo je nešto individualno i neizrecivo. I zato je u stanju agonije u svakom od nas".
Ovim rečima, u uvodu svoje znamenite knjige "Agonija hrišćanstva", Mguel de Unamuno i Hugo (1864-1936), slavni španski mislilac, pesnik, dramaturg i esejista, objašnjavaju ideju hrišćanske agonije, već začetu u njegovom drugom, takođe kapitlanom delu "O tragičnom osećanju života". Ova knjiga, pored "Života don Kihota i Sanča", dobro je poznata i našoj čitalačkoj publici; ona sada ima priliku da upozna i "Agoniju hrišćanstva" koju je sa španskog jezika prevela Biljana Bukvić, a objavila izdavačka kuća "Klio".
Pojmu agonije Miguel de Unamuno daje značajne borbe, stoga se može govoriti i o Unamunovoj svojevrsnoj borbi za hrišćanstvo. Pišući knjigu u egzilu, u bekstvu od španske diktature, on preispituje sudbinu svog, ali i drugih evropskih hrišćanskih naroda. "Agonija hrišćanstva" donosi i autorova lična hrišćanska preispitivanja budući da, kako sam ističe, govori o "agonija hrišćanstva u meni, njegovoj smrti i vaskrsenju i svkaom trenutku mog intimnog života".
