Branislav Nušić (1864-1938) rođen je u Beogradu u osiromašenoj trgovačkoj porodici grčkog porekla. Nušić je detinjstvo proveo u Smederevu, tu je završio osnovnu školu, gimnaziju je učio u Beogradu, a prava studirao u Gracu i Beogradu. Bio je dramaturg i zamenik upravnika Narodnog pozorišta u Beogradu, direktor Narodnog pozorišta u Novom Sadu, prvi sreski načelnik u Bitolju, organizator pozorišta u Skoplju, posle prvog svetskog rata upravnik pozorišta u Sarajevu, bibliotekar Narodne skupštine itd. Proživeo je strahote srpskog povlačenja preko Albanije, u ratu je izgubio sina jedinca. Najpoznatije komedije su mu "Narodni poslanik" (1883), "Sumnjivo lice" (1888), "Gospođa ministarka" (1929), "Ožalošćena porodica" (1934), a njegova čuvena "Autobiografija" (1924) jedinstven je primer životopisa koji je od početka do kraja pisan u humorističkom ključu.