Jedan od najznačajnijih književnih kritičara i esejista, Bogdan Popović rođen je 1863. godine u Beogradu. Pošto je završio studije na Velikoj školi u rodnom gradu i pariskom Filozofskom fakultetu, 1893. godine postao je profesor Visoke škole koju je završio, da bi 1905. sa prerastanjem Velike škole u univerzitet i postao i univerzitetski profesor. Predavao je francuski jezik, opštu istoriju, uporednu književnost, teoriju književnosti i estetiku. Tokom 1914. godine postao je i redovni član Srpske akademija nauka i umetnosti.
Književnošću počinje da se bavi rano, već sa dvadeset godina. Ipak, najbitnije što je uradio je pokretanje najznačajnijeg i svakako najbolje uređenog časopisa - Srpskog književnog glasnika koji je počeo da izlazi početkom prošlog veka. Tokom prvih 14 godina izlaženja ovaj časopis je i kod pisaca i kod običnih čitalaca pojačao izvesne predstave o književnim uzorima prema najopštijim, ali jedinstvenim merilima.
Bogdan Popović pokrenuo je i stvaranje PEN kluba, Društva za žive jezike i književnost, Colllegium musicum, Društva prijatelja Francuske. U svom kritičarskom delu pisao je relativno malo o srpskim književnicima, mada je smatran najbitnijim književnim kritičarem. NJegov odnos prema srpskoj književnosti najvidljiviji je u "Antologiji novije srpske lirike" koja je izašla 1911. godine. Antologiju odlikuju dobar predgovor, strog izbor pesama i njihov raspored. U ovom delu našle su se pesme stvaralaca od Branka Radičevića do Jovana Dučića. Ipak, antologiji se zamera to što u nju nisu uvršteni neki od najznačajnijih pesnika tog doba. Najpoznatiji primer je, sigurno, Vladislav Petković Dis.
Zanimljiva je priča o tome da je Bogdan Popović bio prva, a neki tvrde i jedina prava ljubav kraljice Drage Obrenović. Zbližila ih je zajednička strast prema književnosti, posebno francuskoj. Nažalost, njeni roditelji su, iako je Popović bio samo tri godine stariji od nje, imali druge planove. Dali su je za ženu inženjeru Svetozaru Mašinu. Postojala je priča da je čak i kasnije, na dan venčanja Drage i kralja Aleksandra, Bogdan Popović mladoj poslao buket divljih ruža među kojima je bila poruka: "Je li moralo biti?"
Čuveni književni kritičar umro je 1944. godine.