Srpski carevi i sveti Nikolaj u Bariju

štiju Svetitelja koji je u četvrtom veku svedočio verom, hrabrošću i celosnim svojim životom Hrista Spasitelja, i čije su mošti početkom drugog milenijuma prenete u Bari iz Mira Likijskog, osvrnuo se argumentovano na tu bliskost srpske vlastele u srednjovekovnoj Srbiji i njen odnos prema ovim svetinjama. Posebno je važno za nas što se izvorna, teže dostupna i „iščeprkana“ građa našla u rukama ovog dobronamernog čoveka i da se ona u najvećem delu prvi put pojavljuje. Ali ta dokumentovana građa nije suvoparna i čisto arhivska, nego se ona ugnezdila u ličnosti i događaje srpskih vladara svedočeći i sa te strane njihovu erudiciju i široke vladarske vidike. Nemirna vremena i ondašnje prilike poput ovih današnjih, bivali su kao more koje je bura napuštala ispod blagoslova Svetoga Nikolaja. Tako su pojave i dobrodetelji naših srednjovekovnih vladara bivale vidne i izazivale su poštovanje ondašnjeg sveta, kako onda tako i do današnjih dana. Otac Đerardo Ćofari je iskreni prijatelj naše Crkve i naroda. Istraživački trud i duhovni život omogućili su mu da upozna bolje današnje prilike na našim prostorima i da iskaže svoj sud na neke nepravde koje narušavaju istorijski kontinuitet. Posebno danas kada smo usamljeni i na vetrometini, a čijim se plodovima nadahnjivalo čitavo jedno istorijsko nasleđe i čijih se principa ni do danas nismo odrekli. Bar u jednom dobrom delu našega naroda. I za jedno i za drugo ostajemo ocu Ćofariju duboko blagodarni. (Iz predgovora protojereja-stavrofora dr Dragomira Sanda)