Tatjana Starodubcev (autor)
Sveti Konstantin i Jelena, koje istočnohrišćanska crkva slavi kao ravnoapostolne, prilično su rano dobili zajednički portret na kojem su prestavljeni kako drže krst koji se nalazi između njih i takav prikaz postao je sastavni deo slikanih programa hramova vizantijskog kulturnog kruga. On se sreće već u očuvanim hramovima koji su oslikavani tokom X stoleća, neretko postavljen na zapadnom zidu, a od XI veka počeo je da se pojavljuje i u pripratama. U srpskoj sredini tokom XIV stoleća, odnosno u doba koje neposredno prethodi onome o kojem je reč u ovom radu, obično je bio smešten na zapadnom zidu naosa i veoma retko u narteksu. Prilikom istraž
ivanja te predstave u istočnohrišćanskom svetu uočeno je da su dvoje svetih prikazivani kao učesnici niza velike zajednice svetitelja, pri čemu su posebno naglašeni primeri u kojima su se našli u naročitom odnosu prema portretima vladara, a ponekad se u njima prepoznaje i apotropejsko značenje...
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Srpske crkve i manastiri , Crkveno slikarstvo , Zidno slikarstvo
Ostali naslovi iz oblasti: Istorija umetnosti
Izdavač: Dosije; 2016; Tvrd povez; ćirilica; 30 cm; 595 str.; 978-86-6427-022-9;
