Olivera Žižović je istoričar i teoretičar književnosti. Diplomirala je na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Na istoj katedri je odbranila magistarski rad „Groteska u romanima ‘Petrograd’ Andreja Belog i ‘Zavist’ Jurija Olješe“ (2008) i doktorirala sa tezom „Funkcija i značaj snova u delima Fjodora Dostojevskog (‘San smešnog čoveka’), Mihaila Bulgakova (‘Majstor i Margarita’) i Tomasa Mana (‘Josif i njegova braća’)“ (2012). Završila je trogodišnju edukaciju iz dubinske psihologije i analize snova kod dr Ivana Nastovića. Autor je knjige Poteika i psiholoija g roteske (2009), kao i niza studija, ogleda, kritika i prikaza.