Kako bi ste nazvali čoveka koji ima 19 uzastopnih bestselera na listama Njujork Tajmsa, čije knjige su prodate u preko 125 miliona primeraka, koji je pronašao veliki broj nestalih brodova i podmornica, koji ima doktorat Njujorškog državnog univerziteta i koji je kolekcionar starih automobila sa 85 modela u kolekciji? Jedini mogući odgovor je: Klajv Kasler, međunarodno priznati velemajstor akciono-avanturističkog žanra, objavljivan na više od 40 jezika u preko 100 zemalja. Iza svih ovih zavidnih brojki stoji trideset godina duga karijera, otpočeta serijalom avantura u kojima je glavnu ulogu imao Kaslerov prvi junak Dirk Pit, čije će doživljaje čitaoci širom sveta imati prilike da prate u narednih 14 romana.Pored literarnih dostignuća, Kasler je međunarodno priznat autoritet za pitanje potonulih i nestalih brodova i osnivač Nacionalne podvodne i morske agencije, organizacije posvećene zaštiti i očuvanju morskih površina. Kasler i njegova ekipa podvodnih stručnjaka otkrili su preko 60 potopljenih brodova, uključujući i prvu potopljenu podmornicu u II sv. ratu. Ogranci agencije razvijeni su i u Australiji i Južnoj Africi.1996. Kasler je napisao studiju o podvodnom istraživanju pod naslovom "Morski lovci", koja je u naučnim krugovima doživela značajna priznanja, među kojima i prestižnu Lowell Thomas nagradu za podvodna istraživanja. I to nije sve. Pre nego što će se proslaviti avanturama Dirka Pita, Kasler je radio kao autor radio i tv reklama, koje su, pogađate, osvojile veliki broj nagrada, uključujući i najznačajniju nagradu u oblasti reklamne produkcije, nagradu na kanskom filmskom festivalu.Klajv Kasler je u braku sa ženom Barbarom već 48 godina. Žive u planinama Kolorada. Kasler trenutno razvija nekoliko filmskih scenarija po svojim romanima, piše i producira 19-delni dokumentarni serijal nastao na osnovu "Morskih lovaca" i i dalje sakuplja stare automobile.
5. maj 1996.
Oaza Aselar, Mali, Afrika
Posle putovanja kroz pustinju koje traje danima ili nedeljama, bez ijednog susreta sa životinjama ili ljudima, civilizacija, koliko god mala ili primitivna bila, deluje kao pravo iznenađenje. Za jedanaest ljudi u pet lendrovera, plus pet vozača vodiča, pogled na naselje koje je izgradio čovek bio je veliko olakšanje. Oznojeni i prljavi, umorni posle nedelju dana vožnje po potpunoj pustoši, avanturistički nastrojeni turisti na dvanaestodnevnom safariju preko Sahare u organizaciji Bekvorld eksplorejšnsa bili su presrećni što vide ljude i što imaju dovoljno vode za osvežavajuće kupanje.
Ugledali su selo Aselar koje se nalazilo u izolovanoj pustoši na području centralne Sahare u afričkoj državi Mali. Niz kućica od blata skupio se oko jezerca na suvom dnu nečega što je nekada moralo biti rečno korito. Na ivici naselja nalazile su se ruševine stotinu ili više napuštenih kućica, a iza njih se niska obala spuštala pod aluvijalnu zaravan. Izdaleka je selo bilo gotovo nemoguće videti jer su se stare kućice stapale s bezbojnom okolinom. „Pa, eto ga”, major Jan Ferveder, vođa safarija, pokazao je selo umornim i prašnjavim turistima koji su izašli iz lendrovera i okupili se oko njega. „Kada ga ovako gledate, nikada ne biste rekli da je Aselar nekada bio stecište kultura zapadne Afrike. Pet vekova bilo je to važno pojilište za velike trgovačke i robovlasničke karavane koji su prolazili prema istoku i severu.”
„Zašto je propalo?”, upitala je zgodna Kanađanka u kratkoj majičici i još kraćim pantalonama.
„Zbog kombinacije ratova, mavarskih i francuskih osvajanja i ukidanja ropstva, ali najviše zato što su se trgovački putevi premestili na jug i zapad prema obali. Završni udarac došao je pre četrdesetak godina, kad su izvori počeli da presušuju. Do jedinog izvora koji još napaja naselje moralo se kopati gotovo pedeset metara u dubinu.”
„Nije baš velegradski raj”, promrmljao je stamen muškarac sa španskim naglaskom.
