Rođen je 15. aprila 1945. u Vlasovu kraj Raške. Gimnaziju je završio u Novom Pazaru, a studije jugoslovenske i svetske književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu. Na istom fakultetu magistrirao je s temom „Memoarska proza o prvom srpskom ustanku“, a potom i doktorirao s temom „Memoarsko-dnevnička proza o srpsko-turskim ratovima 1876-1878“.Bio je urednik „Studenta“ (1968-70) i „Mladosti“ (1970-72), glavni i odgovorni urednik „Književni reči“ (1972-1977) i „Književnih novina“ (1980-82). U izdavačkom preduzeću „Prosveta“ radio je od 1983. do 2004. godine, najpre kao glavni i odgovorni urednik a potom kao direktor. Bio je predsednik Srpske književne zadruge 2000-2001. Obavljao je dužnost ministra-savetnika u Ambasadi Srbije i Crne Gore, odnosno Srbije, u Rimu od 2005. do 2008. godine. Bio je i predavač srpskohrvatskog jezika i jugoslovenske književnosti na Londonskom univerzitetu (1987/88), Njujorškomdržavnom univerzitetu u Olbaniju (Albani, 1985/87), Univerzitetu u Firenci (1990/92) i Univerzitetu u Lođu (1999/2000). Od 2010. godine redovni je profesor Državnog univerziteta u Novom Pazaru.Romani su mu prevedeni na grčki, engleski, slovenački, makedonski, bugarski, rumunski. Autor je leksikona „Ko je ko – pisci iz Jugoslavije“ (1994). Objavio je više knjiga prevoda sa engleskog i italijanskog. Priredio je antologije savremene američke pripovetke „Psihopolis“ (1988), savremene australijske pripovetke „Komuna te ne želi“ (1990), „Savremena italijanska pripovetka“ (1992), te „Modernu svetsku mini priču“ (sa Snežanom Brajović, 1993). Sastavljač je i antologije „Najlepše srpske priče“ (izbor, predgovor, komentari, 1996).
11.05.14 Večernje novosti
Milisav Savić objavio monografiju "Dolina srpskih kraljeva"
JEDAN od naših najuglednijih savremenih prozaista Milisav Savić objavio je nesvakidašnje zanimljivu i raskošnu monografiju "Dolina srpskih kraljeva", koja će biti predstavljena u utorak u podne u foajeu Ateljea 212.
U proleće 2013. Savić se otisnuo na putovanje Ibarskom i Raškom dolinom, posetivši sve manastire, gradove i crkve iz nemanjićkog perioda, kao i one sagrađene u vreme obnove Pećke patrijaršije. Na njegovom hodočašću, koje je trajalo oko dva meseca, našli su se ne samo poznati manastiri Žiča, Studenica, Gradac, Đurđevi stupovi, Petrova crkva, Sopoćani i Banjska, do kojih se relativno lako stiže, već i manje poznati crkveni spomenici, među kojima ima i svojevrsnih umetničkih bisera. To su: Crkva Svete Petke u Trnavi, Crkva Sv. Dimitrija u Janačkom polju, Crkva Sv. Petra i Pavla u Tutinu... Još teže je bilo da se stigne do crkava u selima Živalići, Dojinovići, Binići, Crepulja kod Zubinog Potoka, ili da se popne do starih gradova kao što su Jeleč, Ras, Gradina kod Postenja. Savić je ne samo ispričao istoriju ovih zdanja, već ih je i sve sam fotografisao.
- Graditeljstvo i slikarstvo starog raškog kraja, srca nekadašnje nemanjićke države, predstavljeni su u ovoj knjizi s tačke gledišta jednog pisca, što doprinosi njenom značaju i zanimljivosti - kaže dr Gojko Tešić, književni istoričar. - Ova putopisno-romaneskna knjiga, s autobiografskim detaljima, pravo remek-delo srpske književnosti, a samim tim i umetnosti i kulture, protkano ikonografskom građom - biserom svoje vrste, govori o skrivenom blagu koje je u mnogo čemu ostalo na margini. Pisac ovom knjigom podseća, opominje, poziva na samosvest i odgovornost prema draguljima srpske tradicije koji su i u svetskim razmerama vrednost. Da li dopustiti da to sve propada - a Milisav Savić se s ralogom plaši tog nehata, nemara, neodgovornosti - dakle svega onoga što je do sada bilo na delu i učinilo svoje nedelo velikog zaborava. Izuzetna knjiga koja na najlepši način otvara sasvim nepoznati, ili bolje reći zaboravljeni umetnički duhovni prostor koji se mora spasti bar na ovaj način.
NA DVA JEZIKA
UZ Gojka Tešića, na predstavljanju knjige koja je objavljena dvojezično (prevodilac na engleski je Timoti Džon Bajford), govoriće Ivana Dimić, Živadin K. Mitrović, Miljojko Miličević i autor, dok će tekstove kazivati Aleksandra Nikolić.
D. Bt.
